środkiem kuli

Encyklopedia PWN

Tarski Alfred, pierwotnie A. Tajtelbaum, ur. 14 I 1901, Warszawa, zm. 27 X 1983, Berkeley (stan Kalifornia),
polski logik, matematyk i filozof; uważany za jednego z największych logików w dziejach nauki.
Ehrlich
[ẹ:rlıś]
Paul Wymowa, ur. 14 III 1854, Strzelin (niem. Strehlen), zm. 20 VIII 1915, Bad Homburg vor der Höhe,
niemiecki lekarz, immunolog, chemik i bakteriolog, pionier współczesnej chemioterapii.
grupy graniczne, grupy Curie,
krystal. punktowe grupy symetrii (klasy krystalograficzne), w których występują osie symetrii (kryształu symetria) o krotności nieskończonej (∞), czyli o nieskończenie małym właściwym kącie obrotu α.
mat. nieujemna liczba rzeczywista r przypisana przestrzeni metrycznej X wg następującej procedury: 1) dla liczb rzeczywistych p ≥ 0 i d > 0 rozpatruje się pokrycia przestrzeni X kulami o środkach w punktach xiX i średnicach di ≤ d, i = 1, 2, ... (dopuszcza się również skończoną liczbę kul), 2) znajduje się kres dolny md liczb po wszystkich takich pokryciach i wylicza granicę (m jest tzw. p-wymiarową miarą Hausdorffa przestrzeni X), 3) jako r przyjmuje się taką liczbę, by m dla p > r było nieskończonością, dla p = r liczbą skończoną, a dla p < r (o ile r > 0) — równą 0 (tylko dla jednej wartości p miara Hausdorffa może być dodatnia i skończona).
centralna część kuli ziemskiej, o promieniu ok. 3486 km, masie ok. 185 · 1023 kg (ok. 31,5% całkowitej masy Ziemi) i średniej gęstości ok. 10,6 g/cm3 (Ziemia — Budowa);
mat. część wspólna kuli i przechodzącej przez jej środek płaszczyzny.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia